کوراما
Kurama
نژاد
طبقه‌بندی
جینچوریکی
کوشینا اوزوماکی
میناتو نامیکازه (نیمه یین)
ناروتو اوزوماکی
زتسوی سیاه(نیمه یین)
اوبیتو اوچیها (نیمه یین)
وابسته به
نیروهای متحد شینوبی
خانواده
عنصر طبیعت
رهاسازی باد (تنها در انیمه)
ویژگی منحصر به فرد
کوراما (Kurama) معروف به نه-دم، یکی از نه جانور دم-دار بود. این موجود قرن‌ها به عنوان یک هیولای بی‌فکر قلمداد می‌شد و به عنوان ابزاری برای جنگ از آن استفاده می‌شد، و از همین رو کوراما از انسان‌ها متنفر بود. پس از مهر و موم شدن آن در ناروتو اوزوماکی، کوراما دیدگاه بدبینانه خود در مورد دنیا را حفظ کرد، اما با اصرار ناروتو و برخورد احترام‌آمیز او نسبت این روباه، کروما نفرت خود را کنار گذاشت و با میل خود تلاش کرد تا از قدرتش برای نجات دنیا استفاده کند.
پیش‌زمینه
کوراما و جانوران دم-دار در روزهای رو به زوال هاگورومو اوتسوتسوکی و با استفاده از تکنیک آفرینش همه چیز به وجود آمدند. هاگورومو با این تکنیک چاکرای ده-دم را به نه بدن جداگانه تقسیم کرد و به هرکدام یک نام داد. مدتی پس از خلق جانوران، این حکیم برای جانوران دم-دار جوان توضیح داد که با وجود جدایی آن‌ها از هم اما پیوندی بین آن‌ها همیشه وجود خواهد داشت. او همچنین روزی را پیش بینی کرد که آن‌ها دوباره گرد هم آیند و آن زمان کسی ظهور می‌کرد تا قدرت واقعی را به آن‌ها نشان دهد. در انیمه، هاگورومو قبل از مرگش كوراما را به معبدی در منطقه‌ای جنگلی با كوه‌هایی كه بعدا بخشی از سرزمین آتش شد، فرستاد. با گذشت زمان، کوراما به عنوان یک فاجعه طبیعی شهرت بیمناکی پیدا کرد.
در زمان تاسیس روستاهای شینوبی، برادران طلا و نقره كوموگاكوره ماموریت یافتند تا كوراما را اسیر کنند، اما این روباه هر دوی آن‌ها را بلعید. با این حال، دو برادر زنده ماندند و با خوردن گوشت شکم روباه به مدت دو هفته، کوراما را مجبور کردند تا آن‌ها را پس بدهد.
پس از جدایی مادارا اوچیها از کونوهاگاکوره، او کوراما را پیدا کرد و با استفاده از شارینگان خود کنترل آن را در اختیار گرفت و آن را مجبور کرد تا تا علیه هاشیراما سنجو همکاری کند. این نبرد حماسی زخم عظیمی را در زمین به جای گذاشت که این مکان دره پایان نامیده شد. پس از پیروزی هاشیراما بر مادارا، این روباه در بدن همسر هاشیراما یعنی میتو اوزوماکی مهر و موم شد و به این ترتیب میتو تبدیل به اولین جینچوریکی شد.
در طول دوره جنگ جهانی اول و دوم شینوبی، میتو حامل کوراما بود تا این که در زمان زایمان این مهر و موم تقریبا شکسته شد. میتو در اواخر سال‌های زندگی خود، مسئولیت حفظ کوراما را به یکی دیگر از اعضای قبیله خود یعنی کوشینا اوزوماکی سپرد که بعدها به همسر میناتو نامیکازه، هوکاگه چهارم تبدیل شد. اگرچه کوشینا از مسئولیت مهار کوراما وحشت داشت، اما میتو به جانشین خود اطمینان داد که نفرت روباه در برابر عشق او ناتوان خواهد بود.
شخصیت
کوراما موجودی زیرک است که با نیش و کنایه صحبت می‌کند. او به قدرت خود افتخار می‌کند و معتقد است که قدرت آن‌ها با توجه به تعداد دم‌شان تعیین می‌شود، و از این رو او قوی‌ترین جانور دم-دار محسوب می‌شود. با این حال این حرف او توسط سایر جانوران دم-دار، به خصوص شوکاکو رد شده است. هر وقت ناروتو از قدرتی غیر از قدرت کوراما استفاده می‌کرد، این روباه با حسادت واکنش نشان می‌داد. کوراما آشکارا این واقعیت را تصدیق کرده است که به تنهایی در برابر ده-دم شانسی ندارد. کوراما احترام زیادی برای هاگورومو اوتسوتسوکی قائل است، همان طور که در دوران جوانی پس از آخرین سخنان این حکیم اشک ریخت. طرز گفتار کوراما اغلب خشن است، با این حال او نسبت به همرزمان خود ابراز نگرانی می‌کند، و حتی از واژه‌های تشویقی در مورد کاواکی استفاده کرده است.
قرن‌ها رفتار منفی از سوی بشریت باعث شد تا او نسبت به انسان‌ها خصمانه و بی‌اعتماد باشد، تا جایی که حتی خود را تجسمی زنده از نفرت معرفی کرده است. او علی‌رغم این که به سرزنش ناروتو می‌پرداخت، اما نسبت به ناروتو و قاطعیت او احترام قائل بود، و حتی اذعان داشت که ناروتو با انسان‌هایی که قبلا دیده متفاوت است. از این رو او به جینچوریکی خود اجازه داد تا در اوایل جنگ جهانی شینوبی چهارم از حالت چاکرای نه-دم استفاده کند.
در نهایت، کوراما پیوند محکمی را با ناروتو ایجاد کرد و ناروتو را دوست خود شمارد. این دو اطمینان کاملی به یکدیگر پیدا کردند به طوری که ناروتو حتی به کوراما اجازه می‌داد تا کنترل بدنش را بدست بگیرد. پس از آن که ناروتو به هوکاگه هفتم تبدیل شد، در مقطعی یک حالت جدید به نام حالت باریون توسط کوراما رونمایی شد. کوراما به ناروتو هشدار داد که این قدرت جدید می‌تواند به طور بالقوه او را بکشد و به ناروتو نحوه استفاده بهینه از آن را آموزش داد. با این حال بعدا مشخص شد که هزینه‌ی واقعی استفاده از حالت باریون زندگی خود روباه بود. در واقع کوراما که می‌دانست ناروتو با دانستن این موضوع در استفاده از این حالت مخالفت می‌کند، این موضوع را پنهان کرد و به نوعی حاضر به فدا کردن خود برای او بود.
توانایی‌ها
کوراما به به عنوان قوی‌ترین جانور در میان نه جانور دم-دار شناخته می‌شود. هاشیراما سنجو که قادر شده بود این روباه را تحت سلطه خود درآورد، آن را بسیار قدرتمند و خطرناک می‌دانست. کوراما حتی با نیمی از قدرت خود، آن قدر قوی بود که بتواند همزمان پنج جانور دم-دار دیگر را شکست دهد. پس از جنگ جهانی چهارم شینوبی، هنگامی که هر دو نیمه‌ی روباه در درون ناروتو به هم پیوستند، قدرت کامل کوراما دوباره بازیابی شد، و او قادر به شکست دادن موموشیکی اوتسوتسوکی شد. بعدها کوراما قادر شد تا خود را در خارج از بدن ناروتو نمایان کند و از این رو او و ناروتو طور مستقل می‌توانستند مبارزه کنند.
قدرت فیزیکی و چاکرا
کوراما حتی به عنوان یک جانور دم-دار هم از ذخایر چاکرای بیکرانی بهره‌مند است. کوراما می‌تواند در پوششی تحت عنوان حالت چاکرای نه-دم قرار بگیرد که قدرتش را افزایش می‌دهد. یکی از آخرین توانایی‌ها آن وارد شدن به حالتی به نام باریون است که در این حالت، چاکرای کوراما همانند یک همجوشی هسته‌ای به عنوان ماده اولیه برای تولید نوع جدیدی از انرژی به کار گرفته می‌شود. در این حالت واکنش‌ها، قدرت خام و چاکرای کروما به میزان چشمگیری افزایش می‌یابد. در این وضعیت به دلیل مصرف بیش از حد انرژی، کوراما باید تمرکز خود را حفظ کند تا انرژی او صرف موارد بیهوده نشود و بتواند زمان بیشتری را در حالت باریون باقی بماند.
نینجوتسو
کوراما قادر به تولید یک گوی جانوار دم-دار است، و می‌تواند آن را به عنوان یک پرتو یا انفجارهای پی در پی شلیک کند. برخلاف اکثر جانوران دم-دار، کوراما می‌تواند این گوی را تقویت کند.
کوراما همچنین قادر به ایجاد موج‌های مخرب، پراکنده کردن یک راسنگان عظیم، و نابود کردن یک شهر کامل است. حتی حالت‌های ۱ و ۲ ناروتو که چاکرای کوراما محدود بود، او به اندازه کافی قوی بود که بتواند یک پل را به طور کامل از بین ببرد. کوراما همچنین دارای مهارت‌های حسگری ماهرانه‌ای است و می‌تواند چاکرا را از فاصله‌های دور حس کند و همچنین احساسات منفی افراد را می‌تواند تشخیص دهد. او همچنین می‌تواند انرژی طبیعی را جمع کرده و آن به ناروتو منتقل کند تا چاکرای سنجوتسو ایجاد شود.
