بر پایه سیستم حالت روشن حالت تاریک

الموت

اشتراک‌گذاری

الموت

Alamut

الموت - Assassin’s Creed

شرح

سنگری برای پنهان شدگان و اساسین‌ها

موقعیت

الموت، استان قزوین، ایران

تاریخ بنیان

دهه ۸۵۰ - ۸۶۵

تاریخ تخریب

۱۲۵۶

عملکرد

سنگر

قلعه الموت (Alamut Castle) قلعه‌ای در ایران بود و به عنوان دژی برای پنهان شدگان استفاده می‌شد و بعدا به پایتخت انجمن برادری شام تبدیل شد. این قلعه در واقع پدر چندین قلعه دیگر بود که در سراسر کوه‌های ایران و سوریه وجود داشتند که مهمترین‌شان مصیاف بود. قلعه الموت تا سال ۱۲۵۶ فعال بود تا این که در این سال توسط امپراتوری مغول در تلافی قتل چنگیزخان توسط داریم بن لااحد و قولان گل تخریب شد و پس از آن به قلعه‌ای متروکه تبدیل شد.

بدون این که اساسین‌ها اطلاع داشته باشند، الموت روی یک معبد کوچک ایسو بنا شده بود که حاوی حاوی ده‌ها مهر حافظه بود.

تاریخچه

در سال ۷۸۹، فولاد قرار بود میزبان شورایی در این قلعه نوساز برگزار کند که ریحان و هیثم نیز را برای حضور در آن دعوت شده بودند تا گزارش کاملی از خیانت بسیم بن اسحاق را ارائه دهند.

الموت تحت رهبری حسن صباح به پایگاه اصلی انجمن برادری شام تبدیل شد. این درست در زمانی بود که او این محفل را برای اولین بار به یک دولت عمومی تبدیل کرد.

در دوران تصدی حسن علیٰ‌ذکره‌السلام، یک اساسین که بعدها به المعلم معروف شد، از این قلعه خارج شد تا قلعه‌ای را در مصیاف و در کوه‌های نصیریه ایجاد کند. این اقدام ظاهرا برای گسترش نفوذ اساسین‌ها در شام بود. با وجود شایعاتی مبنی بر اینکه این اقدام نتیجه‌ی انشقاق بین حسن و زیردستانش است، اما این دو قلعه به عنوان سنگرهای اصلی انجمن برادری شام در سراسر دوره قرون وسطی به همزیستی ادامه دادند.

در سال ۱۲۲۷، الطائر بن لااحد و خانواده‌اش پس از کودتای عباس سفیان برای به دست گرفتن کنترل محفل اساسین‌ها، به الموت پناه بردند. الطائر تقریبا دو دهه در تبعید و در قلعه ماند و در طی این مدت چندین اکتشاف و اختراع را از طریق دانشی که از سیب عدن به دست آورده بود، انجام داد. الطائر همچنین بقایای معبد تمدن اول را کشف کرد و شش مهر حافظه را با خود برد، که بعدا پنج عدد از آن‌ها به عنوان کلیدهای لازم برای باز کردن کتابخانه او در زیر قلعه مصیاف استفاده شد.

در سال ۱۲۵۶، کنترل اساسین‌ها بر قلعه به دلیل هجوم امپراتوری مغول از دست رفت و کتابخانه معروف آن به دستور عطامالک جوینی، خدمتکار دربار مغول در اثر آتش‌سوزی ویران شد.

در قرن هجدهم، ویرانه‌های این قلعه توسط ادوارد کنوی، یک اساسین بریتانیایی مورد بازدید قرار گرفت که در جستجوی سایت‌های ایسو بود.

نمایش‌ها

صفحات دیگر