V-ACT نامی است که به فرآیند دوباره فعال شدن ویروس-تی در دوره‌ی نهفتگی اطلاق می‌شود. دسته‌هایی از ویروس-تی که از فرآیند V-ACT استفاده می‌کنند، بدن ناتوان شده میزبان (چه به واسطه‌ی گرسنگی و چه جراحت) را دوباره فعال می‌کنند و با جهشی قابل توجه بدن را دوباره زنده می‌کنند.
تاریخچه‌ی پژوهش
این ویژگی ویروس از زمان پژوهش‌های آمبرلا روی زامبی‌ها در آزمایشگاه آرکلی شکل گرفت. نتیجه‌ی ابتدایی این پژوهش به نمونه‌ی اولیه کریمسون هد ختم شد و از دیگر سویه ویروس-تی به واسطه‌ی فرآیند V-ACT لیکرها ایجاد شدند. این سویه در جریان تخریب راکون سیتی و جزیره شینا دیده شد.
این اصطلاح همچنین برای طبقه‌بندی جهش ویروس-سی که به ایجاد بلادشات ختم می‌شد نیز مورد استفاده قرار گرفت. از آنجایی که ویروس-سی حاوی مواد ژنتیکی ویروس ورونیکا-تی بود، به این سبب خودش نوعی ویروس-تی محسوب می‌شد و قادر به استفاده از فرمی از V-ACT در زامبی‌های ویروس-سی بود.
