اداین (Edain - مفرد: ادان) که همچنین با عنوان آتاناتاری، پدران انسان‌ها یا سه خاندان انسانی شناخته می‌شوند، گروهی از انسان‌ها بودند که در عصر اول از شرق دور به بلریاند آمدند و پس از آن فرزندانشان در طول تاریخ حاضر بودند.
تاریخچه
با اولین طلوع خورشید در غرب، انسان‌ها در هیلدورین از خواب بیدار شدند. با این حال، مورگوث در زمانی که آن‌ه هنوز در شرق سرزمین میانه بودند، شروع به تباه کردن آن‌ها کرد. برخی از آن‌ها می‌خواستند به سمت غرب بروند و به دنبال دریای بزرگ و نوری بودند که شایع شده بود. در سرگردانی خود به سمت غرب، این انسان‌ها با الف‌های تاریک ارتباط برقرار کردند و «کلمات و ابزارهای بسیاری» را به کار گرفتند که در زبان آن‌ها نیز تأثیر گذاشت. همچنین آن‌ها در زمان سفر به کوهستان‌ها با دورف‌ها رابطه داشتند.
در طول سفر، آن‌ها به دو گروه تقسیم و از هم جدا شدند: یکی به سمت شمال حرکت کرد و به دریای رون رسید و دیگری به سمت جنوب غربی حرکت کرد. سپس، میزبان شمالی دوباره به دو قسمت تقسیم شد: قوم کوچکتر در تپه‌های نزدیک سواحل جنوب غربی دریا ساکن شدند، در حالی که مردم بزرگ در جنگل‌های نزدیک سواحل شمال شرقی دریا ساکن شدند. در این ایام زبان مشترک این دو قوم تفاوت‌هایی پیدا کرد، اما همچنان در خویشاوندی باقی ماندند. میزبان جنوبی نیز به زبانی کاملا متفاوت صحبت می‌کرد و افراد عجیب و غریبی که آن‌ها را دروگ می نامیدند به آن‌ها ملحق شدند. بدین ترتیب، اداین به سه قوم متمایز با زبان و ظاهر خاص تقسیم شد.
پس از مدتی، قوم بزرگ و قوم کوچک مهاجرت خود را با عبور از رووانیون از سر گرفت، در حالی که میزبان جنوبی به کوه‌های سفید رسید. برخی از اهالی میزبان شمالی، عمدتا از مردم بزرگ در رووانیون ماندند. برخی از میزبان جنوبی در مینیریاث و اریادور مستقر شدند. شاید این قوم به اصطلاح مردمان میانی بودند. یک سال بعد قبیله جنوبی به فرماندهی هلداد از کوه‌های آبی عبور کردند و به دنبال آن قوم بزرگ که توسط ماراچ هدایت می‌شد قادر به عبور شد. در ابتدا، سه خاندان انسانی در استولاد، در سرزمین‌های امرود و امرس مستقر شدند.
هنگامی که اداین وارد بلریاند شد، با الف‌هایی که در آنجا زندگی می‌کردند دوست شدند، به خدمت آن‌ها درآمدند، زمین و عنوانی دریافت کردند و دلیرانه در جنگ جواهرات بزرگ جنگیدند. با این حال، برخی در استولاد باقی ماندند، یا از جنوب یا شرق از قدرت مورگوث، ارباب تاریکی گریختند. علیرغم قهرمانان قدرتمندشان، اما اداین توسط دسته‌های انبوه مورگوت به شدت کاهش یافتند، اما یکی از آن‌ها به نام ائارندیل که از خاندان هادور بود به امان رفت و از والار کمک خواست تا اینکه مورگوت در آخرین نبرد شکست خورد. بقایای اداین که توسط ائونوه از نظر بدنی و ذهنی تقویت شده بودند، پس از شکستن بلریاند به سمت نومنور رفتند و به نومنوریان معروف شدند، و بعدها پس از سقوط نومنور با عنوان دونداین شناخته شدند و در قلمروهای تبعیدی سرزمین میانه زندگی کردند.
