المعتز
Al-Mu'tazz
ابوعبدالله محمد بن جعفر که بیشتر با نام سلطنتیاش المعتز (Al-Mu'tazz) شناخته میشود، از سال ۸۶۶ تا ۸۶۹ یک خلیفه در خلافت عباسی بود. او فرزند المتوکل، و حکومت المعتز عمدتا با دورهای از بیثباتیهای داخلی در امپراتوری همراه بود که به آنارشی در سامرا معروف بود.
بیوگرافی
در سال ۸۶۱، ابوعبدالله در کنار پدرش در کاخ زمستانی شهر انبار حضور داشت، جایی که قرار بود پدرش با فرقه پیشینیان ملاقات کند تا اثری را که از او خواسته شده بود، پیدا کند. ابوعبدالله با بیاعتمادی به فرقه نگران امنیت پدرش بود و از او درخواست کرد که پیش او بماند، اما کمی بعد نگهبانان کاخ او را از محل ملاقات بیرون بردند. مدتی بعد ابوعبدالله با شنیدن غوغایی در سالن شاهد حضور یک دزد یعنی بسیم بن اسحاق در کنار جسد پدرش بود، و پدر او با ضربات چاقو به گردنش کشته شده بود. ابوعبدالله با تشخیص اینکه بسیم قاتل پدرش است، نگهبانان را صدا کرد تا او را بگیرند، هرچند که این دزد توانست از قصر فرار کند.