تالوکان
Talokan
قاره
موقعیت
مکان‌های برجسته
ساکنان برجسته
اهلیت
نمایش‌ها
تالوکان (Talokan) یک قلمرو در زیر آب است که توسط نیمور فرمانروایی می‌شود. این قلمرو در اقیانوس اطلس واقع شده و خاستگاه تالوکانی‌ها است.
بنیان‌گذاری
هزاران سال پیش، یک شهاب سنگ از فضای بیرونی حاوی ویبرانیوم در نزدیکی یوکاتان در اقیانوس اطلس سقوط کرد. ویبرانیوم به کف دریا فرو رفت و بر برخی از زندگی گیاهان زیر آب تأثیر گذاشت. در سال ۱۵۷۱، یک قبیله یوکاتان-مایا به دلیل آبله که توسط استعمارگران اسپانیایی شیوع پیدا کرده بود، خود را در حال مرگ یافتند. یکی از افراد قبیله در حال دعا برای خدای مایاها بود که به سمت یک گیاه غنی شده از ویبرانیوم هدایت شد که این گیاه قبیله را جذب کرد. آن‌ها با پوست آبزی و آبشش از خواب بیدار شدند.
آن‌ها به گودال پورتوریکو، تقریباً ۱۲۰۰۰ فوت در عمق اقیانوس مهاجرت کردند. چا تو آلمه‌هن با الهام از داستان‌های مادرش که از پدر آزتک‌هایش نقل شده بود، نام این بهشت زیرزمینی آزتک‌ها از عبارت Tlālōcān گرفت و آن را از ناهواتل به زبان یوکاتک مایان یعنی «تالوکان» ترجمه کرد. آن‌ها تالوکان را در کف دریا، جایی که ذخایر خام ویبرانیوم باقی مانده بود، تأسیس کردند.
اندکی پس از آن، گروه کوچکی به سطح زمین بازگشتند و شاهد یک ارباب برده بودند. تالوکانی‌ها با آتش زدن اموال و کشتن استعمارگران، نسبت به ساکنان سطح زمین خشمگین شدند و تصمیم گرفتند تا وجود تالوکان را از بشریت پنهان نگه دارند.
