هابیت‌ها
Hobbits
سلطه بر
زبان‌ها
طول عمر
ویژگی‌ها
هابیت‌ها (Hobbits) که با نام هافلینگ‌ها نیز شناخته می‌شوند، یک نژاد فانی در سرزمین میانه بودند. اگرچه منشأ دقیق آن‌ها نامشخص است، اما در ابتدا در مناطق شمالی سرزمین میانه و زیر دره‌های آندوین دیده شدند. در آغاز عصر سوم، هابیت‌ها به سمت شمال و غرب حرکت کردند. اکثر نژاد آن‌ها در نهایت در سرزمین شایر ساکن شدند که در سال ۱۶۰۱ عصر سوم تأسیس شد، اگرچه برخی از استور-هابیت‌ها در دره آندوین باقی ماندند.
تاریخچه
زمانی که هابیت‌ها برای اولین بار در آردا ظاهر شدند مشخص نیست. تنها مورد شناخته شده این است که آن‌ها در جایی از دره رود آندوین سرچشمه گرفته‌اند. آن‌ها توسط سایر مردمان سرزمین میانه کشف شدند و قبل از آن برای چندین نسل وجود داشتند. اولین گروه شناخته شده از هابیت‌ها در دره‌های آندوین، در منطقه وایلدرلند بین میرکوود و کوهستان مه‌آلود زندگی می‌کردند. بنا بر رمان ارباب حلقه‌ها، آن‌ها داشتن هرگونه پیوندی با «مردم بزرگ» (انسان‌ها) را فراموش کرده‌اند. در آن زمان سه نژاد یا قبیله هابیت‌ها با خصوصیات ظاهری و خلقیات متفاوت وجود داشتند: هارفوت، استور و فالوهید. در حالی که هابیت‌ها در دره رود آندوین قرار داشتند، اجداد روهیریم در نزدیکی ائوتئود زندگی می‌کردند و این منجر به تماسی بین این دو نژاد شد. در نتیجه بسیاری از کلمات و اسامی قدیمی در هابیتیش مشتقات کلمات روهانی هستند.
در حدود سال ۱۰۵۰ عصر سوم، آن‌ها وظیفه سخت عبور از کوهستان مه‌آلود را بر عهده گرفتند. دلایل این سفر ناشناخته است، اما احتمالا به خاطر قدرت رو به رشد سائورون در گرین‌وود در آن نزدیکی بود، که بعدا به دلیل سایه‌ای که روی آن افتاد، میرکوود نام گرفت. هابیت‌ها مسیرهای مختلفی را در سفر خود به سمت غرب در پیش گرفتند، اما در مقطعی با هم در بریلند، دانلند و آنگلی ساکن شدند. شکاف بین انواع هابیت‌ها شروع به محو شدن کرد. در قرن‌های بعدی، برخی از استورها، که از قدرت آنگمار و تغییر آب و هوای اریادور ناامید شده بودند، به سمت شرق بر فراز کوهستان مه‌آلود گریختند. این گروه از پناهندگان سرانجام اسمیگل را به دنیا آوردند، اما سرنوشت آن‌ها در نهایت ناشناخته مانده است، زیرا خانه‌های آن‌ها در پایان عصر سوم رها شده است که احتمالا ناشی از هجوم اورک‌ها به کوهستان مه‌آلود بوده است.
در سال ۱۶۰۱ عصر سوم، دو برادر فالوهید به نام‌های مارکو و بلانکو از پادشاه آرتداین در فورنوست اجازه گرفتند تا از رودخانه باراندوین عبور کرده و در آن سوی آن ساکن شوند. بسیاری از هابیت‌ها آن‌ها را دنبال کردند و بیشتر قلمروهایی که قبلا ساکن شده بودند متروکه شد. تنها بری و چند روستای اطراف آن تا پایان عصر سوم دوام آوردند. سرزمین جدیدی که آن‌ها در ساحل غربی برندی‌واین تأسیس کردند، شایر نام داشت. در اصل، هابیت‌های شایر با آخرین پادشاهان آرتداین وفاداری داشتند، و فقط موظف بودند ارباب خود را تصدیق کنند، به پیام‌رسان‌های خود را سرعت بخشند، و از پل‌ها و جاده‌ها نگهداری کنند. در جریان نبرد نهایی علیه آنگمار در نبرد فورنوست، هابیت‌ها معتقدند که گروهی از کمانداران را برای کمک فرستادند، اما این موضوع در هیچ جای دیگری ثبت نشده است. پس از این نبرد، پادشاهی آرتدین نابود شد و در غیاب پادشاه، هابیت‌ها یک تین (Thain - رهبر نظامی) را از شایر انتخاب کردند.
اولین تین از شایر، بوکا ماریش بود که خاندان اولدباک را تأسیس کرد. با این حال خانواده اولدباک بعدا از رودخانه براندی‌واین عبور کردند تا سرزمین جداگانه باکلند را ایجاد کنند و نام خانوادگی آن‌ها به نام آشنای «برندی‌باک» تغییر کرد. پدرسالار آن‌ها سپس تبدیل به ارباب باکلند شد. با خروج اولدباک‌ها/براندی‌باک‌ها، خانواده جدیدی انتخاب شد تا رئیس باشد: خانواده توک (در واقع پرگرین توک پسر تین بود و بعدا خودش تین شد). قدرت سیاسی عمده در شایر در واقع در اختیار شهردار میشل دلوینگ (شهرستان اصلی شایر) بود. وظایف او شامل نظارت بر پست و نیروی «پلیس» (Shirriffs) بود. او همچنین موظف بود ضیافت‌ها را اداره کند. به مرور تعداد هابیت‌ها کاهش یافت و قد آن‌ها پس از عصر چهارم به تدریج کوچکتر شد.
