اگرچه پروتزهای سایبرنتیک در اصل برای اهداف عملی و پزشکی ساخته شده‌اند، اما به مرور سایبرافزار یا سایبرور (Cyberware) تبدیل به یک انتخاب در سبک زندگی شد. در سال ۲۰۷۷، سایبرافزارها به مانند استفاده از تتو و جواهرات متداول شدند. دلایل نصب آن‌ها بسیار زیاد و متنوع است، از جمله ارتقای تکنولوژی، عامل تقویتی در موارد رزمی، و حتی برای مد و زیبایی. در اختیار داشتن سایبرافزارهای رایج به بخشی جدایی ناپذیر و تعیین کننده از فرهنگ نایت سیتی تبدیل شده‌اند.
انواع
بازیکن در نقش V قادر به نصب سایبرافزار است و می‌تواند آن‌ها را در ریپرداک‌ها موجود در نایت سیتی تعویض را بهبود دهد. در کل از لحاظ عملکرد سه دسته متمایز وجود دارد:
- فعال (Active) - به طور مستقیم توسط بازیکن استفاده می‌شود و با سلاح‌ها قابل مقایسه است.
- فعال‌شونده (Triggered) - به محض قرار گیری در شرایطی خاص فعال می‌شوند.
- منفعل (Passive) - سایبرافزار از زمان نصب شروع به کار کرده و به طور مدام در حال کارکرد است.
بازیکن قادر به نصب کردن سایبرافزارها در اسلات یا جایگاه‌های مختلف بدن V است:
- پیشانی (۳ اسلات)
- سیستم چشمی (۱ اسلات)
- سیستم گردش خون (۳ اسلات)
- سیستم ایمنی (۲ اسلات)
- سیستم عصبی (۲ اسلات)
- دستگاه پوششی (۳ اسلات)
- سیستم عامل (۱ اسلات)
- اسکلت (۲ اسلات)
- دستان (۱ اسلات)
- بازوها(۱ اسلات)
- پاها (۱ اسلات)
سایبرافزارها از لحاظ نادر بودن و عملکرد می‌توانند در دسته‌ی متداول (common)، غیرمتداول (uncommon)، کمیاب (rare)، شکوهمند (epic)، و افسانه‌ای (legendary ) قرار بگیرند.
