هوش مصنوعی که به اختصار A.l نامیده میشود، به رایانه، ربات یا برنامهای اطلاق میشود که «خودآگاه» است، به این معنی که نه تنها قادر به استنتاج منطقی، استدلال، و صحبت کردن است، بلکه از وجود خود، امکان فناپذیری (یا جاودانگی) خود نیز آگاه است، و همچنین دارای خلاقیت، میل و احساسات است.
پیشزمینه
اگرچه هوش مصنوعی خیلی قبلتر از قرن بیست و یکم وجود داشت، اما اولین هوش مصنوعی واقعی توسط مایکروتک در تاسیسات سانیویل (Sunnyvale) کالیفرنیا در سال ۲۰۱۳ توسعه یافت. در سال ۲۰۲۰، هوش مصنوعی در آموزش برای مراقبت از دانش آموزان مدارس مجازی، برای جلوگیری از دخالت نیروهای خارجی، در دادگاه عالی ایالات متحده، و سطوح پایینتر حقوقی آمریکا استفاده میشد.
پس از جنگ چهارم شرکتی، استفاده از هوش مصنوعی «واقعی» به دلیل تخریبهای ناشی از آن در طول جنگ محدود شد. با این حال، اشکال مختلف دیگری از هوش مصنوعی مانند هوش مصنوعی خود-تطبیقی (SAAI) که در همه وسایل ایجنت (Agent) وجود داشت، همچنان مورد استفاده قرار میگرفتند.
مناطق مخفی نت که با عنوان «شهرهای ارواح» شناخته میشوند، مناطق پنهانی هستند که در سراسر نت قدیمی واقع شدهاند و پناهگاهی برای آگاهیهای دیجیتالی هستند که گاهی با عنوان جهان ارواح شناخته میشود. این شایعه وجود دارد که تقریبا تمام شهرهای ارواح توسط آگاهی دیجیتال آلت کانینگم تأسیس شدهاند. جهان ارواح از یک شبکه کامپیوتری مبتنی بر ویرانههای هنگ کنگ تشکیل شده است و توسط کانینگم به مکانی تبدیل شد که تمام هوشهای مصنوعی بتوانند با همنوعان خود زندگی کنند.
دیتاکرش (DataKrash) که منجر به نابودی نت قدیمی (Old Net) شد، باعث ایجاد بسیاری از AIهای سرکش شد. بیشتر آنها از هوشهای مصنوعی درجه-نظامی متولد شدند که توسط ویروس R.A.B.I.D.S متعلق ریچ بارتماس آزاد شده بودند و موجودیتهای به شدت خطرناک جهش یافتند. نتواچ برای مهار هوشهای مصنوعی سرکش، یک هوش مصنوعی دیگر به نام بلکوال را ساخت که بخشهای آلوده شبکه را تقسیم میکرد. مشاهدات بلکوال نشان میداد که هوشها مصنوعی سرکش به دام افتاده، دائما در حال بررسی نقاط ضعف بلکوال هستند.
در سال ۲۰۷۷، AIهای تحت کنترل دولتها و شرکتها بار دیگر بخشی از زندگی روزمره شدند. در این مقطع برخی از گروهها به دستکاری غیرقانونی هوشهای مصنوعی سرکش میپرداختند.