آبراهام فورد
Abraham Ford
بازیگر
جنسیت
سن
پیشه
خانواده
اولین نمایش
آبراهام فورد (Abraham Ford) یک شخصیت اصلی و یک بازمانده از همه‌گیری در سریال مردگان متحرک است. قبل از شیوع، او یک گروهبان در ارتش ایالات متحده بود. در روزهای اولیه آخرالزمان، آبراهام به همراه همسرش الن، پسرش ای.جی، دخترش بکا و چند مرد دیگر در یک فروشگاه مواد غذایی در هیوستون تگزاس زنده ماندند. پس از اقدام او برای کشتار وحشیانه مردان به دلیل بی‌احتیاطی علیه خانواده‌اش، آن‌ها از ترس‌شان او را رها کردند.
آبراهام پس از مرگ آن‌ها به خودکشی فکر می‌کرد اما بعدا با یوجین پورتر، یک دانشمند فرضی روبرو شد که ادعا می‌کرد راه درمان بیماری همه‌گیر شده را می‌داند اما برای این کار باید به واشینگتن دی‌سی برود. این دلیل جدیدی برای زندگی آبراهام شد. در طول این سفر، آن‌ها با یکی از بازمانده‌های آلثا روبرو شدند. آبراهام، یوجین و رزیتا اسپینوزا در حال عبور از جورجیا بودند که با گروهی به رهبری ریک گرایمز ملاقات کردند و به آن‌ها ملحق شدند.
هنگامی که گروه متوجه شد که یوجین در مورد دانشمند بودن خود دروغ گفته است، آبراهام دوباره دچار تمایلات خودکشی شد. پس از رسیدن به الکساندریا، او وارد یک رابطه کوتاه اما عمیق با ساشا ویلیامز شد که هر دوشان تجربه مشترک PTSD و تمایل به خودکشی داشتند. آن‌ها در نهایت امید به آینده خود را بازیابی کردند و حتی به فکر تشکیل خانواده افتادند.
مرگ
- ریک گرایمز (علت غیر مستقیم)
در حالی که گروه سعی داشت مگی را برای مراقبت‌های پزشکی به هیل‌تاپ برساند، آن‌ها در کمین ناجیان قرار گرفتند که مجبور به صف شدند. رهبر آن‌ها، نیگان شروع به تمسخر آن‌ها کرد و آن‌ها را از «نظم نوین جهانی» آگاه کرد. او به آن‌ها گفت که یکی از اعضای گروهشان برای انتقام ناجیان کشته شده به رهبری ریک گرایمز باید کشته شود.
نیگان پس از انتخاب نهایی، آبراهام را بی‌رحمانه انتخاب کرد و با چوب بیسبال خود که به آن سیم خاردار پیچیده شده بود به سر او ضربه زد، اما نه قبل از اینکه او با احتیاط به ساشا علامت صلحی را که از سرنوشت خود آگاه است نشان دهد.
آبراهام موفق شد از اولین ضربات نیگان جان سالم به در ببرد و آخرین کلمات خود که ناسزار به نیگان بود را به زبان آورد تا اینکه در نهایت تسلیم ضربه شدید دیگری به سرش شد. سپس نیگان به ضرب و شتم آبراهام ادامه داد تا جایی که هیچ چیز قابل تشخیصی از او باقی نماند.
