آلودگی یا عفونت مغزی سرچماقی‌ها یا کوردیسپس به اختصار CBI نوعی عفونت قارچی در The Last of Us است که بشریت را به نابودی کشانده است.
رویدادهای The Last of Us
در اواخر سپتامبر سال ۲۰۱۳، این عفونت در ایالات متحده گسترش یافت. در طی چند ماه، تقریبا ۶۰ درصد بشریت توسط این قارچ‌های کوردیسپس کشته یا آلوده شدند. بعدها پزشکان این عفونت را آلودگی مغزی کوردیسپس خطاب کردند.
این قارچ‌ها در حالی که میزبان‌شان هنوز زنده است رشد می‌کنند و میزبان‌ها چهار مرحله از عفونت را پشت سر می‌گذارند. مرحله اول ظرف دو روز از زمان عفونت آغاز می‌شود، که در طول آن میزبان عملکرد مغز خود را از دست می‌دهد، و توانایی عقلی و منطقی از آن‌ها سلب شده و پرخاشگری شدید جای آن را می‌گیرد. در طی دو هفته، میزبان وارد مرحله دوم عفونت می‌شود که در نتیجه‌ی آن بینایی میزبان به واسطه پیشرفت رشد قارچ‌ها دچار تغییر می‌شود. بعد از یک سال، عفونت وارد مرحله سوم می‌شود. عفونت صورت آن‌ها را زخم و چشم آن‌ها را می‌کند، و به دنبال آن میزبان برای جبران بینایی خود حساسیت بیشتری نسبت به صدا پیدا می‌کند. در موارد بسیار نادر، اگر میزبان بیش از یک دهه زنده بماند وارد مرحله چهارم عفونت می‌شود. پلاک‌های قارچی سخت شده در بیشتر بدن آن‌ها ایجاد می‌شود.
زمانی که قارچ میزبان را می‌کشد، بدن میزبان در نقش انتشار دهنده هاگ‌های عفونی می‌کند. این عفونت همچنین می‌تواند از طریق گزیدن یک فرد زنده نیز انتقال پیدا کند. میزبان‌ها تنها در صورت زنده بودن آلوده می‌شوند، زیرا قارچ‌ها به دلیل ماهیت انگلی خود قادر به آلوده کردن اجساد مرده نیستند.
بازماندگان برای محافظت از خود در برابر هاگ‌های موجود در هوا، از ماسک‌های گاز استفاده کردند. جوئل نیز به مانند تس یکی از این ماسک‌ها با خود همراه داشت. در این میان افرادی مثل الی نیز وجود دارند که نسبت به این هاگ‌ها مصون هستند.
این آلودگی ظاهرا در مناطق هوای آزاد مانند حومه شهرها گسترش پیدا نکرده است، اگرچه برخی از این مناطق (مانند لینکلن و یک محله در شهر پیتسبورگ) دارای جمعیت بالایی از آلوده هستند. این آلودگی بیشتر در مناطق زیرزمینی یا محصور که مردم از آن دور هستند رشد پیدا می‌کند، به خصوص فاضلاب‌ها، تونل‌های مترو و برخی از ساختمان‌ها.
الهام از دنیای واقعی
توسعه دهندگان ناتی داگ پس از الهام گرفتن از قسمتی از مستند «سیاره زمین» از بی‌بی‌سی که توسط سر دیوید آتنبرو روایت می‌شد، ایده‌ی عفونت مغزی سرچماقی‌ها را ایجاد کردند. در این قسمت از مستند، یک مورچه آلوده توسط قارچ مورچه زامبی (اوفیوکوردیپس آنیلاتریلیس) کشته می‌شود، و همچنین مرگ انواع دیگر حشرات و عنکبوتیان توسط گونه‌های مختلف قارچ نشان داده می‌شود.
نیل دراکمن در این باره گفته است: «ایده این بود که هرچه تعداد یک گونه بیشتر شود، احتمال بیشتری برای طعمه شدن توسط این قارچ وجود دارد». در واقعیت، کاملا غیرممکن است که انسان‌ها به‌طور مهلک توسط اوفیوکوردیپس آلوده شوند، اما ممکن است دچار تغییر رفتار یا «اختلال» شوند. از آنجایی که تشریح انسان (از نظر حذف ماده یا مواد خارجی) نسبت به حشرات آسان‌تر است (همچنین اندازه بدن نیز می‌تواند نتیجه متفاوتی برای عفونت داشته باشد)، کوردیسپس هفته‌ها یا ماه‌ها طول می‌کشد تا کشنده شود.
