مان ماتما
Mon Mothma
خاستگاه
تولد
نژاد
جنسیت
وابسته به
شاگردان
مان ماتما (Mon Mothma) یک زن سیاستمدار و رهبر انقلابی اهل چاندریلا بود که یکی از اعضای موسس اتحاد بازیابی جمهوری و رهبر غیرنظامی آن بود. در طول دهه‌های پایانی جمهوری کهکشانی، ماتما در مجلس سنای جمهوری به نمایندگی از خاستگاه خود چاندریلا، یکی از مدافعان برجسته و صریح صلح و دموکراسی در طول جنگ‌های کلون بود. پس از ظهور امپراتوری کهکشانی در پایان جنگ، ماتما همچنان در مجلس سنای امپراتوری حضور داشت، اما او به طور مخفیانه در کنار یک مبارز به نام لوتن رایل شروع به سازماندهی جنبش‌های مقاومت علیه این دولت فاشیست کرد. مان انگیزه‌ای برای تشکیل رسمی اتحاد شورشی بود و تحت رهبری او بود که اتحاد موفق به شکست دادن امپراتوری شد و جمهوری جدید تأسیس شد، که او به عنوان اولین صدراعظم آن خدمت کرد.
ماتما قبل از خدمت در مجلس سنای کهکشانی، طبق رسوم خاستگاه خود با پرین فرتا نامزد کرد. مدت کوتاهی پس از این ازدواج، او و پرین به پایتخت کهکشانی کوروسانت نقل مکان کردند، جایی که مان به عنوان سناتور برای چاندریلا آغاز به کار کرد و روابطی را با چندین سناتور پیشرو از جمله بیل اورگانا از آلدران و اوناکوندا فار از رودیا، و بعدا پدمی آمیدالا از نبو برقرار کرد. آن‌ها با هم برای حفظ آرمان‌های دموکراتیک جمهوری و وفاداری به دولت در بحبوحه بحران جدایی طلبانه در حال رشد تلاش کردند. با وجود تلاش‌های آن‌ها برای کاهش بحران، جمهوری با دولت منشعب خود یعنی کنفدراسیون سامانه‌های مستقل، وارد جنگ‌های کلون شد. ماتما و متحدانش به شدت با جنگ مخالف بودند و تلاش‌هایی را برای کاهش تنش و ایجاد راه‌حل دیپلماتیک برای جلوگیری از درگیری در دستور کار قرار دادند، اما با مخالفت سناتورهای میلیتاریست و نهادهای شرکتی مواجه شدند. ابتکارات و قوانین ضد جنگ آن‌ها اغلب با شکست و عقب نشینی مواجه می‌شد، از جمله قتل سناتور فار در جریان جنجالی برای لغو افزایش بودجه نظامی.
با نزدیک شدن به پایان جنگ، اورگانا، ماتما و آمیدالا از شیو پالپاتین، صدراعظم عالی که به طور فزاینده‌ای مستبد بود، درخواست کردند تا پس از پایان جنگ، قدرت اجرایی خود را در زمان جنگ لغو کند. پالپاتین - که به طور مخفیانه دارث سیدیوس، لرد سیث بود - در عوض محفل جدای را به خیانت متهم کرد و اعلام کرد که جمهوری را به یک امپراتوری تبدیل خواهد کرد. اگرچه سنا دیگر قدرت زمان جمهوری را نداشت، ماتما کرسی خود را حفظ کرد، و در حالی که از نظر سیاسی برای مخالفت با سلطنت پالپاتین تلاش می‌کرد، مخفیانه درگیر مقاومت زیرزمینی نیز شد. ماتما در این مسیر مقابل افراد زیادی قرار گرفت که برخی رقبای سیاسی او بودند. پرین به زندگی به عنوان همسر او اخت گرفته بود و دخترشان لیدا با ماتما رابطه‌ای بیگانه داشت. ماتما و لوتن به دلیل تفاوت در ایدئولوژی درگیری‌هایی داشتند. ماتما که در اوضاع بدی گرفتار شده بود، با اکراه پذیرفت تا لیدا با پسر یک اولیگارش به نام استکان اسکالدون ازدواج کند، زیرا به کمک او برای مخفی کردن معاملاتش با شبکه شورشی لوتن نیاز داشت.
اگرچه امپراتوری تلاش‌های فزاینده ای برای سرکوب و از بین بردن گروه‌های شورشی کرد، اما ماتما به مبارزه خود ادامه داد و هنگامی که امپراتوری معترضان صلح آمیز را در سیاره گورمن قتل عام کرد، ماتما علنا امپراتوری را محکوم کرد و با مقاومت رسمی در برابر آن‌ها از مجلس سنا استعفا داد، و اتحاد بازیابی جمهوری را شکل داد. اگرچه اکثر شورشیان به آرمان ماتما پیوستند، اما ساو گررا و پارتیزان‌هایش به یک نیروی ستیزه‌جوی فزاینده تبدیل شدند که این موضوع در نهایت منجر به قطع روابط پارتیزان‌ها و اتحاد شد. با افزایش درگیری بین اتحاد و امپراتوری، جنگ در مقیاس بزرگ اجتناب‌ناپذیر شد. به محض دریافت اطلاعاتی مبنی بر ساختن یک ابرسلاح سیاره‌کش توسط امپراتوری، ماتما، اقدام جین ارسو برای ربودن طرح‌های ستاره مرگ را تائید کرد. پس از اینکه در نبرد یاوین، ایستگاه ستاره مرگ نابود شد، ماتما اتحاد را در جنگ داخلی کهکشانی رهبری کرد و به برنامه‌ریزی نبرد اندور کمک کرد، که با مرگ امپراتور پالپاتین همراه شد و امپراتوری به هرج و مرج کشیده شد.
به دنبال عواقب اندور، شورشیان جمهوری جدید را تشکیل داد و دفتر مرکزی سنای جدید کهکشانی در چاندریلا تشکیل شد. ماتما به عنوان اولین صدراعظم مجلس سنای جمهوری جدید انتخاب شد و قصد داشت اختیارات اضطراری پالپاتین که سنا به دفتر صدراعظم اعطا کرده بود را از بین ببرد. او همچنین قصد داشت جمهوری را غیرنظامی کند و امیدوار بود که ناوگان دفاعی جمهوری جدید را نود درصد کاهش دهد و در عین حال دفاع از کشورهای عضو را به خود سیارات واگذار کند. هنگامی که سرانجام جنگ با امپراتوری به پایان رسید، جمهوری و بقایای امپراتوری توافقنامه‌ای را امضا کردند و جمهوری قانون خلع سلاح نظامی را تصویب کرد. پایان صدراعظمی ماتما به دوره‌ای از وحدت در جمهوری همراه شد و چندین جناح سیاسی مانند میانه‌روها و پوپولیست‌ها تشکیل شده بود که در مورد آینده‌ی بهتر دولت جدید اختلاف نظرهایی داشتند.
