الدار

الدار (Eldar) یا ادهیل (در زبان سیندارین) الف‌هایی هستند که پذیرفتند کویوینن را ترک کنند و سفری بزرگ را برای رسیدن به والینور طی کنند. برخی از آن‌ها به امان رسیدند که امانیار نامیده شدند، اگرچه برخی دیگر در سرزمین میانه ماندند و اومانیار نامیده شدند.

تاریخچه

الف‌ها در کویوینن (Cuiviénen) واقع در شرق دور سرزمین میانه و زیر نور ستاره‌های «شب طولانی»، قبل از ایجاد خورشید و ماه بیدار شدند. الف‌ها پس از بیدار شدن صدای سقوط آب را شنیدند و نور ستارگان را مشاهده کردند و از آن پس شیفته نور ستارگان شدند. آن‌ها خیلی زود با توسعه زبان گفتاری، اولین نام را به خودشان دادند که کوئندی یا «کسانی که با صدا صحبت می‌کنند» بود.

اگرچه اولین آینور که الف‌ها را کشف کرد در واقع اورومه بود، اما کشف اولیه آن‌ها توسط ملکور صورت گرفت که سایه‌ها و ارواح شیطانی را برای جاسوسی از آن‌ها می‌فرستاد. وقتی الف‌ها به تنهایی حرکت می‌کردند، برخی از آن‌ها توسط ملکور یا عواملش گرفته می‌شدند؛ این الف‌ها به اوتومنو (Utumno) برده می‌شدند و اعتقاد بر این بود که به عنوان اولین اورک‌ها تبدیل می‌شدند که سرسخت‌ترین دشمن الف‌ها بودند.

اورومه  در یکی از سفرهای متعدد خود در حیات وحش سرزمین میانه با الف‌ها برخورد کرد. اورومه به سرعت عاشق الف‌ها شد. او آن‌ها را الدار نامید که به معنی «مردم ستارگان» است. این الف‌ها که انتخاب کردند که او را دنبال کنند زیرا وقتی از خواب بیدار شدند ستارگان تنها چراغ‌های آسمان بودند و از این رو آن‌ها واردا و ساخته‌های او را دوست داشتند.

پس از تسخیر ملکور در پایان محاصره اوتومنو، اورومه به کویوینن بازگشت تا از الف‌ها دعوت کند تا با او به سرزمین‌های بدون مرگ سفر کنند. این پیشنهاد توسط تمام مینیار، نیمی از تاتیار و اکثریت نلیار پذیرفته شد. او همچنین نام این سه طایفه از الف‌ها را به وانیا (مینیار)، نولدور (تاتیار) و تلری (نلیار) تغییر داد. کوئندی‌هایی که از پیروی اورومه امتناع کردند، آواری به معنی «ناخواسته‌ها» نامیده شدند. در طول سفر بزرگ، برخی از گروه‌های تلری در سرزمین میانه ماندند و هرگز به امان نرسیدند، به همین دلیل آن‌ها را اومانیار نامیده شدند و همراه با آواری‌ها تحت نام موریکندی به معنی «الف‌های تاریکی» در نظر گرفته شدند. در عوض، کسانی که به والینور رسیدند به کالاکوئندی به معنی «الف‌های روشنایی» معروف شدند.