دنیلا دیمیترسکو
Daniela Dimitrescu
تاریخ تولد
تاریخ مرگ
مکان مرگ
جنسیت
نمایش در
دنیلا دیمیترسکو (Bela Dimitrescu) یک انسان جهش‌یافته بود که با آلچینا دیمیترسکو و دو «خواهرش» بلا و کاساندرا در قلعه دیمیترسکو زندگی می‌کرد. دنیلا کوچک‌ترین دختر در میان دختران بود و عنوان دیوانه‌ترین و متوهم‌ترین آن‌ها شناخته می‌شد.
بیوگرافی
در دوره‌ای از دهه ۱۹۵۰ یا قبل از آن، دنیلا در کنار دو خواهرش کاساندرا و بلا توسط لرد آلچینا دیمیترسکو «ایجاد شد». آن‌ها با استفاده از موجوداتی شبیه مگس شکل گرفتند که این مگس‌ها از تخم‌های انگل کادو متولد شده بودند. در نتیجه‌ی این جهش دنیلا ظاهر جوان خود را حفظ کرده بود و توانایی پراکنده شدن در قالب حشرات را داشت و تشنه‌ی خون و گوشت انسان بود. او و خواهرانش معمولا تمایلاتی سادیستی نسبت به کارکنان و بازدیدکنندگان داشتند.
هنگامی که ایتن وینترز برای یافتن دخترش وارد قلعه دیمیترسکو شد، دنیلا و خواهرانش او را به قصد کشتن و خوردن نزد مادرشان بردند. ایتن موفق به فرار شد و سپس سه خواهر به تعقیب او در سراسر قلعه پرداختند.
دنیلا سرانجام در کتابخانه با ایتن روبرو شد به عنوان آخرین دختر باقی مانده پس از مرگ خواهرانش به ایتن حمله‌ور شد. با این حال ایتن اقدام به باز کردن نورگیر کتابخانه کرد که باعث ورود هوای سرد به داخل شد و این موضوع به شدت دنیلا را تضعیف کرد. با وجود تلاش‌های دنیلا برای کشتن ایتن، اما در نهایت ایتن پیروز شد و او متلاشی شد.
بیولوژی
دنیلا به همراه خواهرانش حشرات جهش‌یافته‌ای بودند که از گونه‌ای ناشناخته از حشراتی شبیه به مگس ایجاد شده بودند. این مگس‌ها از طریق تخم‌های انگل کادو که روی یک میزبان قرار داشتند شکل گرفته بودند. مگس‌ها پس از قرار گرفتن در معرض گوشت میزبان، آن را در طی چند روز مصرف کرده و در دسته‌های انبوه بدن میزبان را فرا می‌گرفتند. در طول این زمان مگس‌ها شروع به تقلید از شکل انسان کرده و همانند یک آفتاب‌پرست قادر به تغییر رنگ خود بودند تا ظاهری مطلوب پیدا کنند. به این ترتیب مگس‌ها قادر بودند با جمع شدن خود را به شکل یک انسان در آوردند.
دنیلا قادر است به میل خود به دسته‌ای از حشرات تبدیل شود و با سرعت بسیار بالایی در قلعه حرکت کند. او در این حالت نمی‌تواند صدمه ببیند زیرا این حشرات از حملات منحرف می‌شوند. با این حال حشرات بدن دنیلا در برابر افت ناگهانی دما به خصوص به زیر ۱۰ درجه سانتیگراد حساس هستند و به سرعت ضعیف می‌شوند. قرار گرفتن در معرض چنین سرمایی باعث کاهش شدید متابولیسم می‌شود و در نهایت منجر به یک حالت خاموشی می‌شود که آن‌ها را در برابر حملات سلاح‌های معمولی آسیب پذیر می‌کند.
