نوریو
Norio
نوریو (Norio) یک راهب مبارز از معبد سرو در تسوشیما است. او یک راهب دلسوز و مهربان است که از یک ناگیتانا استفاده می‌کند. هدف او بازپسگیری معبد سور در جوگاکو از چنگ مغولان است.
بیوگرافی
نوریو یکی از معدود راهبان جنگجوی باقی مانده از معبد سرو است. معبد سرو قبلا توسط برادر او انجو رهبری می‌شد که با لقب «نگهبان معبد سرو» شناخته می‌شد. انجو، نوریو و دیگر راهبان جنگجو بعد از شنیدن خبر شکست خوردن سامورایی‌ها در نبرد ساحل کومادو به جنوب رفتند تا در آنجا مقابل مغولان مبارزه کنند.
با این حال آن‌ها در آکاشیما توسط مغولان اسیر شدند و بعدا در قلعه ایتو زندانی شدند. این راهبان شکنجه شدند و در گودالی زندانی شدند تا گرسنگی تلف شوند. برادر او یعنی انجو احتمالا همراه با سایر راهبان کشته شد. بعد از آنکه جین ساکای و لرد شیمورا موفق به آزادسازی این قلعه شدند، نوریو نجات پیدا کرد.
جین و نوریو در نجات راهبان اسیر شده در آکاشیما کمک کردند و یکی از دوستان نوریو به نام هوچی را پیدا کنند. پس از نجات هوچی، مغول‌ها در پاسخ به این اقدام تصمیم گرفتند به دهكده آكاشیما حمله كنند. این حمله مغولان با موفقیت خنثی شد، اما هوچی برای جلوگیری از یک حمله به نوریو جانش را از دست داد. جین، نوریو را تشویق کرد تا در هدفش مصمم باشد و نوریو نیز به سمت شمال و معبد کوشی پیشروی کرد.
این دو، مغولانی که معبد کوشی را اشغال کرده بودند را شکست دادند، اما پی بردند که راهبان این معبد خواهان مبارزه با مغولان نیستند و مجمسه بودای معبد نیز مفقود شده بود. آن‌ها این مجسمه را بازیابی کردند اما معبد برای بار دوم توسط مغولان مورد حمله قرار گرفت و در این فرآیند مجمسه تخریب شد. با این وجود جین و نوریو یک بار دیگر از معبد با موفقیت دفاع کردند، و این موضوع راهبان معبد کوشی را مصمم کرد تا به مقاومت در برابر مغولان بپیوندند.
نوری به جین در بازپسگیری قلعه شیمورانو و دژ کامینوداکه کمک کرد، و سپس ماموریت خود برای بازپسگیری معبد سرو را ادامه داد. مدتی بعد جین او را در استان جوگاکو یافت که آماده حمله به معبد سرو بود. نوریو به همراه راهبان بازمانده از معبد سرو و کوشی، و با کمک جین موفق به شکست مغولان شد.
او در معبد سرو برادرش انجو را پیدا کرد که از شکنجه‌های مغولان زنده مانده بود، اما تمام چهار دست و پایش بی‌رحمانه قطع شده بود، و بدنش نیز سوزانده شده بود. انجو به اندازه‌ای زنده مانده بود که برای آخرین بار برادرش را ببیند و توسط او از روی دلسوزی کشته شود.
نوریو پی برد که آن ژنرال مغولی که مسئول شکنجه دادن انجو بوده، کارچو است. از این رو او بعد از خاتمه دادن به زندگی انجو به دنبال گرفتن انتفام بود. او برای حمله به دژ شوئونی که کارچو آن را اداره می‌کرد از جین درخواست کمک کرد. با این حال او در زمانی که جین خواب بود به تنهایی به این قلعه حمله کرد تا با به آتش کشیدن آنجا کارچو را زنده زنده بسوزاند. نوریو پس از انجام این کار احساس پشیمانی کرد و اذعان کرد که نفرت و انتقام او را کور کرده بود. جین دوباره او را تشویق کرد تا به احترام میراث برادرش پیش برود و راهبان معبد سرو را رهبری کند.
نوریو در حمله نهایی به بندر ایزومی به جین کمک کرد و جین سرانجام با شکست دادن کوتون کان به تهاجم مغولان به ژاپن پایان داد.
