شونسوی کیوراکو

شونسوی ساکورانوسوکه جیرو کیوراکو (Shunsui Sakuranosuke Jirō Kyōraku) کاپیتان لشکر یکم و کاپیتان-فرمانده گوتی ۱۳ است. نایبان او برادرزاده‌اش نانائو ایسه، و گنشیرو اوکیکیبا هستند. او کاپیتان سابق لشکر هشتم بوده است.

شخصیت

شونسوی مردی آرام و پر زرق و برق است که در سبک لباس پوشیدن و نگرش کلی او مشهود است و معمولا فردی خندان است. او نان‌های بخارپز را که همراه با ساکه هستند دوست دارد، اما از چای سبز بیزار است. شونسوی نسبت به بسیاری از کاپیتان‌های دیگر تمایل دارد از سبک گفتار غیررسمی‌تری استفاده کند. او به طور کلی کاپیتان‌های همکار و شینیگامی‌ها را با نام کوچک صدا می‌کند و به دنبال آن از یک عنوان تجلیلی استفاده می‌کند. او رمانی عاشقانه با عنوان «مسیر گل رز» نوشته است که در «ارتباطات سریتی» اجرا می‌شود، اما آنچنان محبوب نیست. شونسوی حتی یک نامه یا هدیه نیز از طرف خوانندگانش دریافت نمی‌کند، اما این موضوع اصلا او را آزار نمی‌دهد.

شونسوی مردی صلح‌طلب است که همیشه سعی می‌کند راه خود را بدون نبرد طی کند، اگرچه نمی‌خواهد با امتناع از مبارزه به مخالفان خود توهین کند. او تنفر شدیدی از جنگیدن دارد و به لاو آیکاوا گفته است که «مهم نیست که به کسی مدیون هستی یا او به تو مدیون است؛ به محض اینکه شروع به جنگیدن کردید، در هر صورت در اشتباه هستید». اگرچه شونسوی سعی می‌کند راهش بدون مبارزه پیش ببرد، اما زمانی که شرایط اقتضا کند، مانند نبرد با کایوت استارک، مبارزه می‌کند. وقتی استارک از آن‌ها خواست که فقط تظاهر به جنگیدن کنند، او این پیشنهاد را رد کرد، هرچند اشاره کرد که ترجیح می‌دهد همین کار را انجام دهد. شونسوی در حین نبرد نیز سطح شرافت و صداقت خود را حفظ می‌کند. او از درگیری با کودکان و حتی در حضور کودکان خودداری می‌کند. او همچنین از گرفتن جان افراد بی‌گناه متنفر است. او همیشه احترام حریف خود را حفظ می‌کند و در موقعیت‌های جنگی مؤدب است و ترجیح می‌دهد تن به تن بجنگد. هنگام مبارزه با حریفان قدرتمندی مانند استارک یا آیزن، او به ندرت خونسردی خود را از دست می‌دهد و تا آنجا پیش می‌رود که با حریفان خود صحبت‌های کوتاه و شوخی‌آمیز دارد.

شونسوی علیرغم اینکه یکی از قوی‌ترین و قدیمی‌ترین کاپیتان‌ها است، سطح فروتنی خود را حفظ کرده است و نسبت به قدرت خود متکبر نیست. او اذعان کرده است که توشیرو هیتسگایا پتانسیل پیشی گرفتن از او را دارد.

با این حال شونسوی نسبت به اتفاقات ناگواری که به نزدیکانش وارد آمده است، مانند مرگ برادرش و اعدام مادر نانائو، احساس گناه عمیقی می‌کند و این موارد را سنگین‌تر از آن می‌داند که بتواند به تنهایی به دوش بکشد.

تاریخچه

شونسوی دومین فرزند از خانواده اشرافی و بالا-رده کیوراکو است. زمانی که شونسوی یک پسربچه بود، برادر بزرگتر او با زنی ازدواج کرد که مادر نانائو ایسه شد. اگرچه شونسوی و برادرش زیاد کنار هم نبودند اما او با زندگی کردن کنار برادرش راحت‌تر بود و اغلب به دیدار او می‌رفت. وقتی برادرش مرد، زانپاکوتوی خانواده ایسه توسط بیوه‌ی برادر شونسوی به او واگذار شد، و روح زانپاکوتوی او برای ذخیره‌ی آن یک روح دوم را را ایجاد کرد. پس از آن شونسوی تحت مراقبت مادر نانائو قرار گرفت.

شونسوی با وجود اصل و نسب قدیمی و معتبری که داشت اما علاقه‌ای به مطالعه و تمرین کردن نداشت. از این رو او بر خلاف میلش به آکادمی شینو ریجوتسو فرستاده شد. در نقطه‌ای از زمان حضور شونسوی در این آکادمی، او بی اجازه وارد اتاق یاماموتو شد. بعد از این که یاماموتو او را تنبیه کرد، او در مورد نقاشی این اتاق سوال کرد، و یاماموتو پاسخ داد که این تصویر هیولایی است که وقتی اطراف آنجا بود باعث نزاع می‌شد. شونسوی در این مقطع با جوشیرو اوکیتاکه آشنا شد و به بهترین دوستش تبدیل شد. او در کنار جوشیرو اوکیتاکه یکی از اولین شینیگامی‌هایی بود که تبدیل به یک کاپیتان شد. علاوه بر این او به طور شخصی تحت تعلیم یاماموتو قرار گرفت. شونسوی و اوکیتاکه قدیمی‌ترین کاپیتان‌ها در گوتی ۱۳ به استثنای رستو اونوهانا و خود یاماموتو هستند.

در مقطعی از روزهای آکادمی، شونسوی به واسطه‌ی اوکیتاکه مطلع شد که مادر نانائو به خاطر گم کردن یکی از گنجینه‌های تحت مراقب اعدام شده است.

۱۱۰ سال قبل، شونسوی رابطه‌ای خاص را با نایب خود یعنی لیسا یادومارو داشت که در تضاد با رابطه با دیگر نایبش یعنی نانائو ایسه بود.

۹ سال بعد شونسوی یک ملاقات فوری را با کاپیتان-فرمانده یاماموتو داشت. او تصمیم گرفت یک تیم تحقیقاتی را ایجاد کند تا اعضای گمشده جوخه‌ی لشکر نهم را پیدا کنند. زمانی که او دستورات را صادر کرد، یاماموتو به شونسوی دستور داد تا از سیریتی محافظت کند. زمانی که یاماموتو تصمیم گرفت دو فرد از نیروهای کیدو یعنی کاپیتان تسیای تسوکابیشی و نایب هاچیگن اوشودو را بفرستد، شونسوی پیشنهاد کرد تا به جای تسای نایب خودش یعنی لیسا را بفرستد.

شونسوی در زمان نگهبانی از سیریتی با تعدادی از اعضای جوخه دیدار کرد که آن‌ها هم مسئول نگهبانی بودند و به آن‌ها برای دیدبانی سیریتی تبریک گفت.

کمی بعد از حادثه هالوسازی، وقتی ایشین شیبا گزارش خود از مبارزه با یک هالوی مرموز و رویدادهای مرتبط به آن را در شهر ناروکی ارائه کرد، شونسوی در آنجا حاضر بود. مایوری از این بابت که کاپیتان لشکر دهم بدن هالوی مذکور را برای مطالعه نیاورده بود عصبانی بود، و این در حالی بود که شونسوی به عصبانیت مایوری می‌خندید.

قدرت‌ها و توانایی‌ها

استاد شمشیرزنی: شونسوی یکی از ماهرترین شمشیربازان در تمام سول سوسایتی است. او یک مبارز بسیار سازگار است که دو شمشیر دولبه خود را می‌تواند بین دستانش جابجا کند. معمولا او قدرت بیشتری در دست چپ خود نسبت به دست راستش دارد اما می‌تواند به راحتی قدرت را بین دو دست خود تغییر داده یا متعادل کند و از این طریق حریفش را غافلگیر کند.

جنگجوی هاکودا: در حالی که او به ندرت نبرد تن به تن انجام می‌دهد، اما حداقل در این زمینه مهارت دارد و این موضوع را به طور خلاصه در طول رویارویی خود با یاسوتورا سادو نشان داد.

• تسوکیوبی: تکنیکی که طی آن کاربر انگشت اشاره و میانی یک دست را در حین تماس با حریف به طور هماهنگ دراز می‌کند. این ژست دارای نیروی فیزیکی کافی است که بدون زحمت شخصی را به چندین متر پرتاب می‌کند.

استاد شونپو: شونسوی در هنر شونپو استثنایی است. ا ودر طول نبرد خود با یاماموتو به طوره ویژه یک جهش عظیم در شونپو را انجام داد تا نانائو را از میدان نبرد حذف کند و فورا بازگردد، شاهکاری که حتی قبل از نبرد توسط یاماموتو تحسین شده بود.

متخصص کیدو: شونسوی دارای مهارت زیادی در کیدو است و از هادو #۷۸ استفاده کرده است.

سایر:

• استاد استراتژیست
• قدرت معنوی بی‌نظیر
• توان تقویت‌یافته
• استقامت تقویت‌یافته
• پایداری افزایش‌یافته

زانپاکوتو

کاتن کیوکوتسو: زانپاکوتی او از این نظر منحصر به فرد است که به عنوان یک جفت شمشیر دایشو، متشکل از یک تاچی و یک واکیزاشی است. حفاظ‌های این تیغه‌های مستطیل با گوشه‌های بریده هستند و هر کدام دسته‌ای به رنگ آبی تیره دارند. او معمولا آن‌ها را به کمر خود و در سمت چپ غلاف می‌کند. همانند سایر زانپاکوتوها، کاتن کیوکوتسو نیز شخصیت خاص خود را دارد. با این حال برخلاف سایر زانپاکوتوها، این شخصیت در نبرد می‌درخشد و مانع از مبارزه شونسوی با تمام قدرت می‌شود تا زمانی که کاتن کیوکوتسو در مود آن باشد. به همین دلیل، شونسوی دوست ندارد با «او» «بازی» شود.

شیکای: کیوراکو دو تیغه خود را به صورت ضربدری در مقابل هم قرار می‌دهد و سپس با گفت یک فرمان شعر-مانند شیکای را فعال می‌کند. به این ترتیب کاتن کیوکوتسو تبدیل به یک جفت شمشیر چینی بزرگ، سیاه و خمیده با لبه‌های نقره‌ای رنگ می‌شود. دسته و تسوبای هر تیغه به شکل سابق باقی می‌ماند، اما اکنون منگوله‌های بلند قرمز رنگ در انتهای آن آویزان است. با وجود یکسان شدن تقریبی اندازه دو شمشیر در این حالت، اما شونسوی بیان کرده است که همچنان از یکی (واکیزاشی) عمدتا برای ضربات سرعتی و از دیگری (تاچی) عمدتا برای ضربات قدرتی استفاده می‌کند. بنابراین آن‌ها هنوز هم به عنوان یک جفت شمشیر دایشو عمل می‌کنند که که اندازه واکیزاشی کمی کوچکتر از تاچی است.

توانایی ویژه شیکای:

بوشوگوما (فرفره تنبل چرخان): شونسوی با هر دو تیغه در جهت مخالف می‌چرخد ​​و تیغه‌های باد بزرگی ایجاد می‌کند که به سمت حریف شلیک می‌شود.

تاکائونی (شیطان کوهستان): این حرکت در نبرد شونسویی با استارک استفاده شد، اما حمله استارک ماهیت این تکنیک را پنهان کرد. با این حال، شونسوی بعدا توضیح داد که در این «بازی»، هر کس بالاتر باشد «برنده» است.

کاگئونی (شیطان سایه): قاعده این بازی این است که هر کس سایه خود را به دست آورد، «بازنده» است. بازی به رقبا اجازه می‌دهد تا سایه‌ها را به نفع خود دستکاری کنند.

ایرونی (شیطان براق): در این بازی که مبتنی بر رنگ است، فرد نام رنگی را که می‌خواهد با شمشیرش ببرد را می‌گوید و نمی‌تواند چیز دیگری را برش دهید. اگر رنگ گفته شده روی بدن وجود نداشته باشد، آسیب کمتر است حتی اگر حمله به طور معمول زخم بسیار شدیدی ایجاد کند. برعکس این موضوع نیز صادق است.

داروما-سان گا کوروندا (عروسک دارما سقوط می‌کند): بعد از اینکه شونسوی یا حریفش به عنوان «آن» علامت‌گذاری شوند، مبارز دیگر حریف خود را از طریق از ریاتسو با جا مانده از حملاتش دنبال می‌کند تا او را غافلگیر کند. اما اگر مبارزی که «آن» است، حریف خود را در حال حرکت ببیند، آن حریف شکست می‌خورد و در نتیجه می‌میرد.

کاگئوکوری (ارسال سایه): شونسوی یا حریفش با خیره شدن به اندازه کافی به سایه خود می‌توانند آن را در مکان دیگری به نمایش بگذارند. هر چه ریکاکوی حریف بالاتر باشد، تصویر واقعی‌تر به نظر می‌رسد.

بانکای: کاتن کیوکوتسو: کاراماتسو شینجو: شونسوی با حفظ فرم شیکای و پایین نگه داشتن شمشیرهایش می‌تواند بانکای خود را فعال کند. در این شرایط گره‌های سیاه و ریشه‌مانند از او پخش می‌شوند و روح زانپاکوتوی کاتن کیوکوتسو در پشت سر او ظاهر می‌شود. شونسوی استفاده از بانکای را آخرین راه حل خود می‌داند و تنها در صورتی از آن استفاده می‌کند که متحدانش به اندازه کافی از او دور باشند تا گرفتار اثرات آن نشوند.

توانایی ویژه بانکای:

ایچیدانمه: تامرایکیزو نو واکاچیای (اولین عمل: تردید و تقسیم زخم): هر زخمی که شونسوی یا حریفش بر بدن یکدیگر وارد کنند، بر بدن دیگری نیز ظاهر می‌شود، گویی زخمی مشترک است.

نیدانمه: زانکی نو شیتونه (عمل دوم: بالش شرم): لکه‌های سیاهی در سراسر بدن حریف شونسوی ظاهر می‌شود و باعث خونریزی شدید او می‌شود.

ساندانمه: دانگیو نو فوچی (عمل سوم: پرتگاه بریدن): مقدار زیادی آب شونسوی و حریفش را می‌بلعد. آن‌ها داخل آن باقی می‌مانند تا سرانجام ریاتسوی یکی از آن‌ها تخلیه شود و غرق شود.

شیمه نو دان: ایتوکیریباسامی چیزومه نو نودوبوئه (عمل آخر: قیچی برش نخ بر گلوی رگه‌دار): شونسوی پس از غلاف کردن شمشیرهایش، نخی سفید را چندین بار به دور گلوی حریفش می‌پیچد تا برشی عمیق روی آن ایجاد شود. او این کار را تا جایی ادامه می‌دهد که سر حریف را منفجر کند.

ضعف‌ها

زانپاکوتو

خلق و خو: کاتن کیوکوتسو بدخلق است و تا زمان نبرد قدرت کامل خود را به نمایش نخواهد گذاشت.

پیروی از قوانین: شونسوی تابع قوانین مشابه با حریف خود است.

اثرات بدون تبعیض (بانکای): اثرات بانکای او غیرقابل تشخیص است، به طوری که شونسوی ترجیح می‌دهد در صورت حضور رفقا در محدوده از آن استفاده نکند.