عنوان استاد بزرگ (Grand Master) یکی از بالا-رده‌ترین درجات فرقه تمپلار است. در ابتدا این درجه به عنوان رهبر کل فرقه تلقی می‌شد اما با تکامل یافتن این سازمان طی قرن‌ها، این قدرت در اختیار مقام‌های جدید ایجاد شده مثل نگهبانان و سرکرده صلیب قرار گرفت. از زمان بنیان شدن شاخه‌های اصلی فرقه، این عنوان برای رهبران رایش‌های فرقه طراحی شده است. این رهبران به منطقه جغرافیایی خاصی اختصاص می‌یافتند و بالاترین قدرت را در آن منطقه در اختیار داشتند.
در اوایل قرن نوزدهم، تمپلارها دیگر توسط استادان بزرگ یا رهبران مستقل هدایت نمی‌شدند، بلکه توسط یک شورا از معتبرترین اعضای فرقه به نام خلوتگاه درونی فرقه تمپلار هدایت می‌شدند. این خلوتگاه مسئول ایجاد یک طرح گسترده برای فرقه بود تا تمام رایش‌ها و رهبران آن‌ها با یکدیگر همکاری داشته باشند و از هر گونه فساد در فرقه جلوگیری شود.
در حالی که استادان بزرگ همچنان دارای احترام و رایش‌های خودمختار خود بودند، اما آن‌ها باید به اعضای خلوتگاه درونی و مفتش‌های آن‌ها یعنی صلیب‌های سیاه پاسخ می‌دادند.
